Black hole sun- Soundgarden
Hij heeft een stem die dwars door je ziel snijdt. Of eigenlijk is het geen stem, maar Een Strot. En wát voor éen! Zo eentje waar je U tegen zegt.
De zanger in kwestie? Chris Cornell. De band? Soundgarden. In deze Geluidentuin geen zoetsappige deuntjes maar bittere ernst. Grunge, weet u nog wel: depri, down, dark, diep, nineties, houthakkersbloezen, bak met herrie en bittersweet maar man, man, man: wat hield ik ervan!
En nog, vooral als ik in een melancholische bui ben.
Geweldigste herinnering aan mijn Grungeperiode, is en blijft toch wel Pinkpop ’92.
Het was weer eens raak met Pinksteren: far from home in Landgraaf, Limburg stonden we weer eens tot onze enkels (ik tot mijn pumps; sommige mensen leren het ook nooit) in de drek en smurrie, want de regen daalde genadeloos op ons neer.
Tegen de tijd dat Soundgarden begon kwam het werkelijk met bakken uit de lucht. Er was geen houden meer aan, en zelfs de meest verstokte fans en festivalgangers hielden het voor gezien. Samen met mijn trouwe Pinkpop-vriendin bleef ik dapper staan, weliswaar schuilend onder een armetierig hotdogkraampje, maar toch…Chris Cornell en zijn mannen zomaar aan me voorbij te laten gaan, dat kon dit meisjeshartje niet aan. Ik was namelijk meteen na het horen ervan verliefd geworden op De Strot.
Tot de dag van vandaag heb ik -afgezien van Queensryche’s Geoff Tate- nooit een betere rockzanger gehoord, of liever gezegd: een zanger die mij binnen dit genre zo wist te overdonderen met zijn stemgeluid,- volume en bereik.
Maar: ik dwaal af. Terug naar die regenachtige, koude velden van Landgraaf in de 90’s.Ik was doorweekt tot op mijn ondergoed en mijn mascara was niet waterproof, dus als een wanna-be Alice Cooper stond ik daar in de regen, te wachten op Mijn Nummer. Het nummer in kwestie was Black hole sun (ik zei het toch al: deprimerend). Geweldig goed, diepzinnig nummer met dito tekst en muziek, en een prachtige melodielijn. Steengoed bijelkaar gehouden door het geweeklaag van Chris. Een man met een stem als een gevoelig snaarinstrument, met uithalen zó hoog en krachtig, dat het een betonnen gebouw omver zou kunnen blazen.
En daar was het, eindelijk! Lang gewacht, toch gekomen. En hoe toepasselijk bleek de tekst….
“Black Hole Sun
Won’t you come
And wash away the rain?”
Maar dat laatste gebeurde niet. Op geen enkele manier liet de zon zich nog zien die dag, en de rain spoelde ons -letterlijk- weg. Tot ook wij het niet meer volhielden, en -tijdens Soundgarden- rennend uitweken naar de dichtstbijzijnde kroeg.
Die kroeg leek het jaar daarvoor nog het best bewaarde geheim van Pinkpop, maar dat jaar hadden alle bezoekers ‘em -zo leek het- ontdekt. Tegen de ramen geplakt zaten ze, de vele festivalgangers, en die ramen waren erger beslagen dan de ruiten van de liefdes-auto in Titanic….Eenmaal binnen vergaten wij echter onze Pinksterblues als sneeuw voor de zon, want nooit eerder was een ‘after’-party zo leuk als daar in die kleine, oergezellige kroeg!
Ik stond aan de ene kant van de ‘dansvloer’. Die bestond overigens alleen nog maar uit modder, bier en water. En terwijl de mooie klanken van Black hole sun nog naklonken in mijn hoofd, schalde ineens het oer-Limburgse ‘Bestel Mar’ uit de speakers, van Rowwen Heze.
En toen gebeurde het. Vanuit het niets kwam er van de ene naar de andere kant van de ‘dansvloer’, op zijn knieën, een wondermooie langharige blonde Grunge-jongen dwars door de modder aangegleden. Hij steekt zijn hand naar me uit en vraagt lachend: ‘Mag ik deze dans van U?’. Op mijn modderschuiten -voorheen pumps- neem ik verbouwereert maar tevens vereert de dans aan. Wat volgt is 1 van de meest hilarische, spontane en fantastische momenten uit mijn leven: iedereen bestormt na ons de dansvloer, en glijdt, zingt en springt eroverheen. Eén groot geweldig feest! Terwijl Soundgarden de laatste nummers voor een verregend, leeg veld staat te spelen, dans ik -op minuten afstand- vrolijk en (bijna) droog op Rowwen Heze met een uitzinnige menigte….
Sorry Chris Cornell. Sorry mannen van Soundgarden. En tóch heb ik van jullie genoten dat jaar….
X Niki
