Sinterklaasavond en de Kerstdagen zijn nog niet eens geweest, en toch ben ik dit weekend zomaar verrast & verblijd met maarliefst 15 paar schoenen en stapels leuke kleding! 🎉 Allemaal in mijn maat en helemaal naar mijn smaak; hoe vrolijk wil je deze chica maken?!
En weet je wat nog het allermooiste is? De Gulle Gever, dat ben ik zélf! Want het zijn allemaal eigen spullen die lagen te verstoffen in de kast 😄
Na bijna 50 jaren op dees’ aard ben ik er de laatste jaren meer en meer van overtuigd geraakt, dat wij in de moderne maatschappij ontzettend worden genept. Willens en wetens welteverstaan. ‘Wij’ dat zijn vooral (maar niet alleen!) vrouwen. Vrouwen die net als ik decennia lang meenden ‘met de mode mee te moeten gaan’. Telkens te moeten shoppen tot we droppen, op jacht naar weer een nieuw kledingstuk dat we – ditkeer écht! – nodig hebben.
Maar als ik zo de – door de jaren heen verzamelde- kledingberg bekijk die ik heb uitgestald op m’n bed, dan weet ik dat dat een misvatting van de bovenste plank was. Want: wie heeft er in godsnaam bedacht dat mij dat fluoroze tutbloesje met roesjes goed zou staan? Of die schreeuwend strakke, te lange skinny jeans waarin ik niet durf te bewegen, laat staan ademhalen? En wat te denken van die 2 warme coltruitjes, in de friggin’ Tropen?? Of die spannende lingerie die véél te duur was; zeker voor iemand die van totaal niet-spannende Hema onderbroeken houdt? En wat dacht je van dat hippe, korte jeanspakje, waarvoor ik eigenlijk 15 jr jonger had moeten zijn? (‘What was I thinking?!?’ ) Of van die leuke, goedkope bling bling muiltjes die me eigenlijk altijd al pijn deden als ik erop liep? Net als die dure All Star sneakers trouwens , die in de winkel nog zo leuk en hip leken…
En dan heb ik het nog niet eens gehad over die 11(!) tassen kleding die ik vorig jaar al weg heb gedaan richting Goede Doel….Opruimen is altijd een goed idee, net als goede doelen steunen. Maar toch.. dit geeft te denken: wat heb ik me in mijn shoppingwoede toch vaak mee laten slepen. Uitgerekend ik, die donders goed weet wat mij het beste staat. Het zijn dan ook niet allemaal falikante miskopen, maar wel diverse ‘beetje domme’ impulsaankopen, die achteraf totaal onnodig zijn geweest. Al dat geld wat daaraan besteedt is, die energie… Hoevelen zoals ik zijn er wel niet, die zich op latere leeftijd zijn gaan realiseren waar al die volgzaamheid, die hebzucht en die overconsumptie uiteindelijk toe leidt?
Mede daarom koop ik de laatste jaren véél minder kleding en schoeisel, en wat ik koop, koop ik – waar mogelijk- tweedehands. En datzelfde geldt eigenlijk ook voor meubels, en veel van m’n decoraties. Bovendien zie ik aan mijn bloedeigen kledingstapel, dat alles uiteindelijk toch wel weer terugkomt. In een ander kleurtje of materiaal, maar het komt (& gaat vervolgens weer). Behoudens Haute Couture, DIY/zelfmaak en enkele fair trade-merken is alles gewoon een eenheidsworst geworden, een zielloze massa industrie. Met de fabrikanten als lachende derde.
Dus heb ik zojuist weer een hele stapel met overbodig geworden kleding weggegeven, een stapel gemaakt van nog te verstellen kleding, en bovenal heb ik streng geselecteerd wat er over mag blijven.
Én ik heb een drastisch besluit genomen: ik doe het de komende 12 maanden met wat ik over heb! Lang leve mijn doorgaans vrij tijdloze smaak en liefde voor ‘goede basics’. En een goede schoenmaker in de buurt, dat scheelt ook.
Ik doe het voortaan met wat écht bij mij past. Trendy of niet. Oud of niet. Dat werkt heel bevrijdend, merk ik…
De meest creatieve combinaties verzin ik, met mijn eigen oudjes, ‘nieuwtjes’ en Vintage-jes. Om het oude Koopjaar af te sluiten en het Recyclejaar in te luiden, kocht ik gisteren nog 1x een nieuwe wijde pijp-jeans in de uitverkoop. Manlief vond hem vreselijk. Pech gehad, want hij zat heerlijk, en ik vond hem heel erg goed bij me passen. Vooral met dat leuke knalrode topje erop van zo’n 10 jaar geleden…. (Knalrood is trouwens weer helemaal hot, wisten jullie dat?) 😜😉 Kortom: The Challenge is ON! 👕👖👠👙
