Vaderland- Frank Boeijen
“Reizen houdt je.. in beweging
Maar nu bleef je stilstaan
Nu blijf je stilstaan
Bij het verleden…
Vaderland, moederland
Vaderland, zonder vader
Nu ik aan jou denk,
Zo ver weg,
Waar het regent in het water”
Het refrein uit 1 van de mooiste nederlandstalige liedjes die ik ken, lijkt welhaast rechtstreeks op mij te slaan. Mijmerend over mijn vaderland, zonder vader….
Frank Boeijen, de schrijver en performer van dit prachtlied, schreef het toen hij een langdurige reis door Indonesïe maakte, terwijl zijn vader net overleden was.
Verlangen naar zijn vaderland (Nederland) en naar zijn vader, gaan in dit lied hand in hand.
Met een mengeling van heimwee en afstandelijkheid bezingt hij -vanuit de ‘kermis in de hel’- alle associaties die hij heeft met zijn vaderland. Hij doet dat zó treffend -zonder ook maar 1 seconde verheerlijkend te zijn- dat het lied nooit meer uit mijn gedachten is gegaan sinds ik het alweer vele jaren geleden voor het eerst hoorde.
De mengeling van die tekst, slepende stem, accordeon en melodie doen de rest. Ze slepen mij onmiddellijk mee op een vloedgolf van weemoed en melancholie. Wég, vertrokken ben ik als ik het hoor, en na afloop ervan beland ik met een klap weer op aarde.
Dát kan het juiste lied, op het juiste moment dus met je doen, net als de juiste film, het juiste theaterstuk, het juiste boek, en het juiste kunstwerk. Tijd, plaats en ruimte helemaal vergeten.
Voor even meegesleept worden in dat allesomvattende, prachtige wat een artiest, schrijver, kunstenaar, film-of theatermaker met je kan doen.
De artiest in kwestie, Frank Boeijen, heeft mij nooit zo kunnen bekoren. Maar hiermee heeft hij mijn hart gestolen. Heimwee, verlangen, verdriet, met een vleugje vreugde…’melancholie’ noemen ze dat. Zo prachtig gevangen, in éen enkel lied.
Soms ben ik benieuwd wat er door Frank’s hoofd ging na het schrijven van ‘Vaderland’. Wist hij dat het een parel was, een Ultieme Ode? Weet een schepper dat ooit…?
Ik weet het wel, en druk nog eens op repeat, terwijl ik nog een traantje wegpink. Hier, op mijn vader’s (ei-)land, denkend aan mijn vaderland, zo vlak voor vaderdag, maar (v.a. aug ’14) voor altijd zonder mijn vader….
X Niki
